Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

Θα υπάρξει άλλη ευκαιρία;

Σε παλαιότερη ανάρτηση, σημειώναμε εμφατικά το μέγα δομικό της ψυχοσύνθεσής μας στοιχείο-πρόβλημα, του ακραίου μανιχαισμού, που μας διέπει στην θεώρηση και αντιμετώπιση των πολιτικών θεμάτων.
Έχει επικρατήσει η αξιωματική αντίληψη πως πρέπει υποχρεωτικά -και διαζευκτικά- να είναι κανείς φίλος ή εχθρός του Γιάννη Ραγκούση εφόσον προβαίνει σε εκτιμήσεις και πολύ περισσότερο σε προτάσεις για τα Παριανά ζητήματα.
Αναρωτώμενοι κατά πόσο τέτοιες λογικές συμβάλουν στην προαγωγή του διαλόγου μεταξύ των πολιτών, είτε μεμονωμένα είτε σε συλλογικές οντότητες και εκφάνσεις, καλούμε τους εκφραστές τέτοιων απόψεων να το ξανασκεφτούν ψυχραιμότερα.
Να κατανοήσουν δηλαδή πως ανεξάρτητα από τα όποια φιλικά ή "εχθρικά" αισθήματα που μπορεί να τρέφει κανείς για το πρόσωπο του Παριανού Υπερυπουργού, η αλήθεια είναι μια και αυταπόδεικτη:
Ο Ραγκούσης πλέον έχει νικήσει τα "βαρυτικά πεδία" που τον κρατούσαν στο νησί κι έχει εκτοξευθεί στο διαστημικό χώρο της κεντρικής-εθνικής πολιτικής δράσης.
Το γεγονός ότι έχει σχεδόν κατακτήσει την κορυφή της πολιτικής πυραμίδας (ελάχιστα εκατοστά τον χωρίζουν από αυτήν), πιστεύουμε είναι αρκετό για να καταλάβει κι ο πιό αγκυλωμένος, πως αν κάποιος στην παρούσα, αλλά και σε μέλλουσα φάση έχει "ανάγκη" κάποιον, αυτός δεν είναι ο Ραγκούσης (την Πάρο), αλλά η Πάρος (τον Ραγκούση)!
Το τυφλό μένος σε βάρος των προσώπων που απολαμβάνουν της εμπιστοσύνης και γιατί όχι της φιλίας του Ραγκούση, έχει πλέον μεταλλαχθεί σε μια επικίνδυνη σχεδόν υστερική επιθετική τάση σε βάρος της δημοτικής αρχής και συνακόλουθα σε βάρος του τόπου.
Σε τι προσβλέπουν οι πρωτεργάτες της ανόητης και διαλυτικής πολιτικής έντασης, θα φανεί στο άμεσο μέλλον.
Η απαίτηση των καιρών να υπάρξει καταλαγή των βλαβερών εμφυλίων παθών και να στηριχθεί ομόθυμα η νέα υπό τον Βλαχογιάννη δημοτική αρχή, για να αξιοποιήσει τις ευνοικές για το νησί συγκυρίες, είναι κραυγαλέα!
Οι νοσηρές αντιπαλότητες που αναφύονται σε πεδία και χώρους που λογικά θα έπρεπε να είναι απαγορευμένες, αποτελούν την απάντηση εκείνων, που κάποτε κατακεραύνωναν την ειλικρινή και γόνιμη αντιπαράθεση επιχειρημάτων.
Ισχυριζόμενοι πως υπερασπίζονται τα θεμελιακά δημοκρατικά δικαιώματά τους, σακατεύουν ανεπανόρθωτα τον κοινωνικό ιστό διαχέοντας δηλητήριο και στο τελευταίο κύτταρό του.
Αυτό που σε καμμιά περίπτωση δεν μπορούν να ισχυριστούν, είναι οτι η Πάρος θα έχει την ευκαιρία μελλοντικά να "στηρίζεται" πολιτικά σε στέρεους πυλώνες, όπως σήμερα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου