Με αφορμή την εγκατάσταση των ανεμογεννητριών στην περιοχή των Καμαρών ήλθε πάλι στην επικαιρότητα ο διάλογος για τις εναλλακτικές πηγές παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.Ακούστηκαν προβληματισμοί και αιτιάσεις για τις επιπτώσεις στον περιβάλλοντα χώρο,επιπτώσεις που αναφέρονται στον τομέα της αισθητικής, της πολιτιστικής,της θρησκευτικής και τέλος της αρχαιολογικής κληρονομιάς.
Φυσικά κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει καλύτερα από τους μονίμως διαμένοντες σε μια περιοχή τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητές της, ωστόσο υπάρχει μια γενική παραδοχή που φαίνεται οτι διέλαθε της προσοχής κάποιων εκ των ενδιαφερομένων: το ζητούμενο απο την εφαρμογή των νέων φιλικών προς το περιβάλλον τεχνολογιών είναι πρωτίστως ο περιορισμός των θανατηφόρων εκπομπών αερίων που αργά και βασανιστικά οδηγούν τον πλανήτη στην κλιματική διαταραχή και στην ατμοσφαιρική κατάρρευση.
Σε περιοχές όπως τα νησιά των Κυκλάδων είναι ασυγχώρητη πολυτέλεια να διυλίζουμε τον κώνωπα της πράσινης τεχνολογίας και να καταπίνουμε την κάμηλο της καύσης υδρογονανθράκων.
Δυστυχώς η ζωή επιβάλλει να αντιμετωπίσουμε το θέμα διλημματικά: ή το ένα ή το άλλο. Τα περιθώρια στένεψαν απελπιστικά.
Η επίκληση θεμάτων αρχαιολογικού ένδιαφέροντος σε μια χώρα που κάθε τετραγωνικό εκατοστό αποτελεί κι ένα ιστορικό αποτύπωμα, μάλλον κρίνεται υπερβολική και αδιέξοδη.
Η επιλογή είναι μονόδρομος και η δράση δεν αναβάλλεται!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου