Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2010

Η ΑΒΑΣΤΑΧΤΗ ΕΛΑΦΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΟΛΑΓΝΕΙΑΣ

Δεν ευδοκίμησε το "προξενιό" μεταξύ της αντι-Μνημονιακής Κ.Ε.Π. και της φιλο-Μνημονιακής ΑΞΙΑΣ, γιατί σύμφωνα με τη μια πλευρά του αποτυχημένου πολιτικού συνοικεσίου(Κ.Ε.Π.) η πλευρά της κ.Πρωτολάτη αποδείχθηκε αναξιόπιστη.
Αν υιοθετήσουμε αυτόν τον ισχυρισμό αυτομάτως αναφύεται το ερώτημα, πως θα μπορούσε να τελεσφορήσει ένα τέτοιο εγχείρημα από τη στιγμή που η πολιτική ανάλυση και ιδεολογική αναφορά των δύο παρατάξεων απέχουν έτη φωτός μεταξύ τους;
Ακόμη και στην υποθετική περιπτωση που επιτυγχάνονταν η συγχώνευση ποιά θα ήταν η πρώτη προτεραιότητα της νέας παράταξης, η διαχείριση από 1.1.2011 των δημοτικών θεμάτων ή η επίδοση στο ιδιότυπο αντάρτικο που ευαγγελίσθηκε ο κ. Γλέζος με στόχο την υπονόμευση και ακύρωση στην πράξη του νόμου-Καλλικράτης;
Θα προτάσσονταν η ατζέντα των τοπικών άλυτων θεμάτων και η διαχείριση της καθημερινότητας ή η σπουδή  του πολιτικού προσωπικού για κινητοποίηση των πολιτών και των φορέων με στόχο την θεσμική αυτονομία (;) του δήμου Πάρου;
Έχουμε την εντύπωση πως η γκάφα ολκής προέκυψε από  την ελαφρότητα που επέδειξαν κάποιοι αθέατοι πρωταγωνιστές εξαιτίας της σπουδής τους να εξασφαλίσουν καλύτερη θέση στην αφετηρία του αγώνα δρόμου για την εξουσία.
Αυτό που δεν υποψιάστηκαν καν είναι  πως αυτός δεν είναι αγώνας ταχύτητας αλλά αγώνας αντοχής και πρέπει να ξέρεις να τον διαχειρίζεσαι, αλλοιώς εξαντλείσαι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου